Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Χρειαζόμαστε όλοι μας "πατρικά χαλινάρια".


Φωτο: Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά, Βέροια


διάσημος δανός σκηνοθέτης Λάρς φόν Τρίερ δωσε μία συνέντευξη πρίν πό μερικούς μνες (φημ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 4-10-2009). ρχισε μιλώντας γιά τούς γονες του καί τά παιδικά του χρόνια:
-Μεγάλωσα στό μέσο μις οκογένειας, χωρίς συναισθήματα, θρησκεία καί χαρά! Ο γονες μου πιχείρησαν νά μο μεταδώσουν τήν δονή τς πόλυτης λευθερίας, χωρίς μως νά μπορέσουν ποτέ, νά φαντασθον τι περβολική λευθερία, πού μο προσέφεραν, βάραινε τούς εθραυστους παιδικούς μου μους μέ να σήκωτο ασθημα κενο, μέ μιά φοβερά πιεστική σάν παιδί νάγκη νά κούσω να: χι. 

Μέ φηναν λεύθερο νά κάνω ,τι πιό συλλόγιστο περνοσε πό τό μυαλό μου· ,τι θελα! Μποροσα νά λητεύω καί νά πίνω, χωρίς κανείς νά δίνει σημασία. Δέν πρχε γιά μένα κανένας νόμος! Ατό μως τό γεγονός μο δημιούργησε να σωρό προβλήματα! κόμη καί στά πλά θέματα τς καθημερινότητας! 
Κανένας πό τούς γονες μου δέν ταν διατεθειμένος νά μο ποδείξει, τί ταν σωστό καί τί χι! Μά, ταν χεις βιώσει μιά τέτοια παιδική λικία, μετά ταλαιπωρεσαι, ψάχνοντας νά βρες λο καί πιό πολλούς περιορισμούς (!)
 
* * *
Πς νά μήν συμπονέσει κανείς να τέτοιο νθρωπο γιά τήν τραγωδία πού πέρασε καί πού, δυστυχς, συνεχίζει νά περνάει μέ τίς φοβίες του καί μέ διάφορες λλες δυσκολίες! Παρά τίς μεγάλες παγγελματικές του πιτυχίες!
λλά καί πς νά μήν ναλογισθομε τήν γάπη το Χριστο, ποος μέ τίς ντολές-δηγίες του βαλε ρισμένους «κανόνες», «περιορισμούς» στήν ζωή μας!
Σ᾿ να τροπάριο τς δεύτερης Κυριακς τς Μεγάλης Τεσαρακοστς, ατοί ο περιορισμοί νομάζονται «πατρικοί χαλινοί», «πατρικά χαλινάρια». Χαλινάρια μέν, λλά πατρικά· περιορισμοί γάπης το πατέρα καί χι τιμωρίας. Γιατί μς γλυτώνουν πό πνευματικές καί σωματικές συμφορές, σάν καί ατές το Τρίερ καί πό λλες κόμη χειρότερες!
-φο πέταξα τά πατρικά χαλινάρια, ξαιτίας το στατου μυαλο μου, ζησα μέ τούς κτηνώδεις (=ζωώδεις!) λογισμούς τς μαρτίας. Καί δαπάνησα λη μου τή ζωή ζώντας σώτως, γώ ταλαίπωρος. Στερούμενος δέ τς πνευματικς τροφς πού στηρίζει τήν καρδιά, τρωγα τήν δονή τς μαρτίας, ξεγελώντας τήν καρδιά μου, πώς εναι τάχα τροφή δονή. λλά, Πατέρα μου γαθέ, δέξαι με πως τόν σωτο υό καί σσε με (πόστιχα Κυριακς Β΄ Νηστειν, σπέρας).
λλά μετάνοιά μας καί πιστροφή μας στόν πατέρα μας Θεό γίνονται πραγματικότητα ν ναλάβουμε νά ποκτήσουμε κανόνες-περιορισμούς στίς σκέψεις καί στά ργα τς μαρτίας πργμα πού σημαίνει πώς πρέπει:

• Νά πάρουμε στά σοβαρά τήν νηστεία, πού δυναμώνει τή θέλησή μας γιά
ντίσταση στό κακό.

• Νά
γαπήσουμε τήν προσευχή στό σπίτι καί στήν κκλησία, πού εναι πηγή δυνάμεως. Πόσο κατανυκτική εναι π.χ. βραδινή λειτουργία τν Προηγιασμένων! Πόσοι συμμετέχουν σ᾿ ατήν;

• Νά στηρίζουμε τήν καρδιά μας μέ τήν πνευματική τροφή το
Εαγγελίου γιά νά νικήσουμε τούς πειρασμούς το θυμο, τς μνησικακίας, τν διεφθαρμένων πιθυμιν.

• Νά πυκνώσουμε τίς
ξομολογήσεις μας στόν πνευματικό μας πατέρα.

Τώρα, πού διανύουμε τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, περίοδο πνευματικο γώνα, ς κάνουμε κάτι παραπάνω πό ,τι συνήθως. Καί Χριστός θά ελογήσει πλούσια τούς κόπους μας!

αρχιμ. Νίκων Κουτσίδης
πηγή:εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...