Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Τρύφων (1 Φεβρουαρίου)



πανάριστος Μεγαλομάρτυρας το Χριστο Τρύφων εχε πατρίδα τν Λάμψακο τς Φρυγίας, πόλι τς Μικρς σίας στ παράλια το λλησπόντου. Τν λληνικ βίο του συνέγραψε γιος Συμεν μεταφραστής, πο ζησε τν 10ο αἰῶνα κα συνέλεξε τος πάρχοντας τότε βίους τν γίων κα διετύπωσε κ νέου· τσι χουμε κα τν περίφημο βίο το γίου Τρύφωνος, π τν ποο παραθέτουμε ποσπάσματα σ νεοελληνικ πόδοσι (διασκευ κ. Τρύφωνος λεξοπούλου, ατρο).
»... Ο γιοι Μάρτυρες μετ τος ποστόλους γιναν συνεχιστς τς χριστιανικς εσεβείας. Ατο πραν σν μι σπίθα τν φωτι τς πίστεως π᾿ τος ποστόλους. πειτα, ατ σπίθα θέριεψε μ τ βασανιστήρια τν διωκτν, πως φλόγα φουντώνει π᾿ τος νέμους...
» νας π᾿ ατος εναι κα μακάριος Τρύφων, τ ελογημένο νθος τς κκλησίας, πο χει τν πωνυμία τς φθαρτης κα θεϊκς τρυφς. Γεννήθηκε στν Λάμψακο, να χωρι τς Φρυγίας κοντ στν πάμεια, π γονες εσεβες, κα ταν τόσο ξιος το Θεο π τν παιδική του λικία, στε ν ξιωθε τν ποικίλων θείων νεργειν κα τς χάριτος το γίου Πνεύματος. Γι᾿ ατ κα μ τ νομα μόνο το Τρύφωνος διώκονταν π τος πάσχοντες διάφορες σωματικς σθένειες κα πονηρ γενε τν δαιμόνων...

Μετ τν Γορδιαν κα τν Φίλιππο, ναγορεύθηκε ατοκράτορας τν Ρωμαίων Δέκιος, νθρωπος σκληρς μ ναίσχυντη ψυχή, πο εφραινόταν μ τς σφαγς κα τ βασανιστήρια, θερμς μν στν λατρεία τν εδώλων, κινούμενος δ μ φοβερ λύσσα κατ τν Χριστιανν... κενο τν καιρ καταγγέλλουν τν Τρύφωνα στν παρχο τς νατολς κυλνο, τι δηλαδ κδηλώνει μεγάλη λαζονεία κατ τν ατοκρατόρων κα μπαίζει μν τος μεγάλους θεούς, σχυρίζεται δ τι μόνο κάποιος Χριστς εναι Θεός, κα τσι ξαπατ πολλούς.
Εθς λοιπν στέλνει αστηρς διαταγς στος τοπικος ρχοντες, σο τ δυνατν γρηγορότερα ν παρουσιαστε μπροστά του Τρύφων, ποος ταν κουσε τι τν ναζατον ο δικτες, δν ναχωρε στν ρημο γι ν κρυφθε, οτε καταφεύγει στ πυκν δάση, παρ πλίζεται μ προσευχς κα δεήσεις κα μφανίζεται μ χαρ κα εχαρίστως πορεύεται γι ν παρουσιαστε στν κυλνο, ποος διέμενε τότε στν Νίκαια. Στν πολογία του, γιος Τρύφων επε στν παρχο:
νομά μου τ γήινο εναι Τρύφων, πατρίδα μου κώμη Λάμψακος, λλ μες δν πιστεύουμε οτε ναφερόμαστε στην τύχη, πιστεύουμε μως τι κατ τν πρόνοια το Θεο κα την τάξη γίνονται τ πάντα κα π τν σοφία του κυβερννται τ σύμπαντα. Εμαι λεύθερος στν ζωή μου κα μόνο σ ναν ποτάσσομαι, στν Χριστό· Χριστς εναι πίστη μου, Χριστς εναι δόξα μου κα Χριστς γίνεται δη στέφανος τς καυχήσεώς μου.
Κα πρς ατ παρχος επε:
-ποθέτω τι δν θ γνώριζες μέχρι κα σήμερα τν διαταγ το ατοκράτορα, πο πιτάσσει ν παραδίνεται σ βίαιο θάνατο καθένας πο πιδεικνύει πείθεια στν τιμ κα λατρεία τν θεν. λλ θέλω ν πεισθες στ λόγια μου κα ν φύγεις π τν πάτη, γι ν μν ποστες τν φωτι κα λλα βασανιστήρια.
Κα γιος επε:
-Μακάρι ν ναλωθ κα π τν φωτι κα π κάθε λλο βασανιστήριο γι τ νομα το Χριστο κα Θεο μου.
παρχος πάντησε:
προτρέπω, Τρύφων, ν θυσιάσεις στος θεούς· βλέπω τι χεις ψηλ φρόνημα κα δν θέλω ν πεθάνεις μ σχημο τρόπο.
δ γιος Τρύφων επε:
-Τότε θ εναι τέλειο τ φρόνημά μου, ἐὰν φέρω νώπιον το Θεο τέλεια κα κέραιη τν μολογία κα φυλάξω τν καλ παρακαταθήκη τς πίστεως, χωρς ν τν ρνηθ, προσφέροντας λόκληρο τν αυτό μου σν καθαρ θυσία στν Χριστό...
ταν κουσε ατ κυλνος, ξοργίσθηκε κα διέταξε ν κρεμάσουν τν Τρύφωνα κα ν τν τρυπον μ σπαθιά. Τότε μακάριος κρεμιέται στ ξύλο κα φο το δεσαν τ χέρια π τος γκνες, το κοπταν μ ρμ τς σάρκες. Κα ν τν σπάθιζαν τρες λόκληρες ρες κα κενος πέμενε τς πληγς μ ρεμία, παρχος τν παρακινοσε:
-λλαξε γνώμη Τρύφων, γι ατ τν καιρη νοησία σου κα μολόγησε τι θ θυσιάσεις στος θεούς.
γενναος μως θλητς το Χριστο ντιστέκεται στς προκλήσεις το κυλίνου, πομένει λα τ βασανιστήρια πο πινοε νοσηρς κα μοχθηρς νος το τυράννου (πολυήμερη φυλακή, πεζοπορία μ καρφι στ πόδια, ραβδισμο κα κάψιμο τν πλευρν μ λαμπάδες, σπαθισμοί κ..) κα μένει ταλάντευτος στν πίστη το Χριστο κα μ καρτερία πομένει τ φρικτ μαρτύρια.
Βλέποντας κυλνος τν νυποχώρητη ναντίωσι το Τρύφωνος ποφασίζει τελικς ν ποκεφαλισθε. μέσως ο στρατιτες τν δήγησαν στν τόπο το μαρτυρίου. δ γιος στράφηκε πρς τν νατολ κα σηκώνοντας τ μάτια, τ χέρια κα τν φων στν οραν προσευχήθηκε λέγοντας:
-Δέσποτα Κύριε, Θε τν θεν, Βασιλέα τν βασιλέων, γιε τν γίων, Σ εχαριστ γιατ μ ξίωσες ν γωνισθ τοτον τν γνα μεμπτα κα μέχρι τέλους. Κα τώρα, Σ παρακαλ, ς μ μ κουμπήσει τ δόλιο χέρι το πονηρο κα πωλέσει στν δη, λλ παράλαβε μ τος γίους γγέλους τς μεγαλόπρεπης δόξας σου τν ψυχή μου ερηνικά, κα εσάγαγέ την στ σκηνώματά σου. Σ σους θυμονται δ τν δολο Σου κα πιθυμον ν προσφέρουν θυσίες πρς τιμή μου, κουσέ τους π τν γία κατοικία Σου, κα στελε τους ς νταπόδοση πλούσιες κα φθαρτες εεργεσίες, γιατ σ εσαι μόνος γαθς κα χορηγς τν γαθν στος αἰῶνες. μήν.
φο προσευχήθηκε θλοφόρος κα προσκύνησε τν Θεό, πρν κν πληγωθε π τ ξίφος παρέδωσε τν ψυχή του σν ν θέλησε ν τν φήσει μ προσταγ το Θεο κα χι μ τν διαταγ το τυράννου. Ο δ Χριστιανο συγκεντρώθηκαν κα μ καθαρ σεντόνια κα ρώματα περιποιήθηκαν τ τίμιο κενο λείψανο κα τ νεταφίασαν στν Λάμψακο, πακούοντας στ θέλημα το γίου πο μφανίστηκε σ νειρό τους».

Θαυμαστ Διηγήματα
παρουσία τς τιμίας Κάρας το πανενδόξου κα μακαρίου θείου Τρύφωνος το Μεγαλομάρτυρος στν γία Μονή μας, προσδίδει ξαίρετη ελογία κα τιμ σ᾿ Ατν κα ποτελε πηγ θείων δωρεν κα χαρισμάτων, λλ κα φυγαδεύει τς σθένειες τν γρν κα κήπων.
πίσης, στν Μοναστηριακ περιοχ διασώζεται ερ Κελλίο φιερωμένο στν μεγάλαθλο γιο Τρύφωνα τν νάργυρο, στ ποο φησυχάζουν τρες πατέρες, ανοντες κα ελογοντες τν Θε κα τν θεράποντα Ατο ξιομακάριστο θεο Τρύφωνα.
Τ σεπτ νομα το γίου Τρύφωνος πάντοτε διατηρεται στν δελφότητά μας κα δίδεται στν κουρ δελφο πρς τιμ το γίου.
π τς ναμνήσεις πο μς παρέδωσαν ο παλαιο πατέρες γνωρίσαμε ρκετ θαυμαστ γεγονότα πο ναφέρονται στν μάραντο τς Λαμψάκου θεο βλαστό, γιο Τρύφωνα.
γέροντας Βαρλαμ Ξενοφωντινς ζησε περίπου 80 χρόνια στν Μονή μας. ταν μι κινητ στορία. λθε στν Μονή μας τ 1908 κα κοιμήθηκε τ 1983. Κοσμημένος μ πλότητα κα ταπεινότητα, ζησε λα τ χρόνια του στ Μοναστήρι πομένοντας κάθε δοκιμασία γι τν γάπη το Χριστο. Διακόνησε χρόνια πολλ στς γροτικς ργασίες τς Μονς κα εχε πολλς μπειρίες μ τν γιο Τρύφωνα, τν προστάτη τν γεωργν.
Μς διηγήθηκε πς κάποτε, στος πάνω κήπους τς Μονς, σ μι περιοχ πο λέγεται «Ζαχαρς», πεσε κρίδα κα κάμπιες, μ συνέπεια ν γίνεται μεγάλη ζημία στν λαχανόκηπο. γέροντας εδοποίησε τν γιο Καθηγούμενο γι τν συμφορ κα ζήτησε ν νεβάσουν την γία Κάρα το Μεγαλομάρτυρος Τρύφωνος κα ν διαβαστε γιασμς μ τς εχς το γίου.
μέσως νταποκρίθηκε Μονή, κα μόλις φθασε τιμία Κάρα το γίου κα διαβάστηκε γιασμς κα ο εχές, σν να σύννεφο φυγαν λα τ ντομα κα σώθηκε σοδει τν κήπων μ τν θαυμαστ πέμβασι το γίου.
κόμη, μς διηγετο γέρων Βαρλαμ γι τν λαινα: «-μες, πατέρες, δν ξέραμε π ραντίσματα κα τέτοια πράγματα· ταν παρουσιάζονταν σθένειες, παίρναμε τν γία Κάρα το προστάτου μας γίου Τρύφωνος, κάναμε γιασμ κα λιτανεύαμε τ γιο λείψανο μέσα στν λαινα, ραντίζοντας μ τν γιασμ τ δένδρα, κα συγκομιδ ταν θαυμαστή· σκεφθτε, σπαζαν τ κλαδι π᾿ τν καρπό· εκοσι πέντε χιλιάδες κάδες λάδι βγάζαμε τν χρόνο πο εχε λαιοκαρπία. Δόξα τ Θε κα στν γιο Τρύφωνα τν προστάτη μας!».
λλά, κα σ σωματικς σθένειες ταν ρωγς κα ατρός, γιώτατος Μάρτυς το Χριστο Τρύφων, κα δν παύει ν μς προστατεύει π κινδύνους κα πειρασμούς. Κα σοι πικαλονται τ ερ νομά Του κα ζητον τν βοήθειά Του, λαμβάνουν τν αμάτων τν χάρι π τν συνέκδημον τς δωδεκάδος τν θείων ναργύρων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...