Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Κυριακὴ Ε΄ Ματθαίου: Ή θα ζούμε με τον Χριστό ή με τον διάβολο.



«Τί μν κα Σοί, ησο, Υἱὲ το Θεο; λθες δε πρ καιρο βασανίσαι μς;». «Γιατί νακατεύεσαι στς δουλειές μας, ησο, Υἱὲ το Θεο; ρθες πρν τν ρα Σου, γι ν μς βασανίσς;».
Μ ατ τ δύο ρωτήματα ποδέχεται, δελφοί μου, τν Κύριο λεγεώνα τν δαιμόνων στν πολίχνη Γάδαρα τς περιοχς τν Γεργάσων, νατολικ τς λίμνης τς Γαλιλαίας. Γνώριζαν καλ τ δαιμόνια πς Χριστς θεράπευε δαιμονισμένους, κβάλλοντας π μέσα τους τ πνεύματα τς πονηρίας πο καταδυνάστευαν τ δυστυχισμένα νθρώπινα πλάσματα.

Τί κοιν ραγε χει Χριστς μ τ δαιμόνια; τί κοιν χει τ φς μ τ σκοτάδι; σωτηρία μ τν πώλεια; λευθερία μ τ δεσμά; χαρ μ τν λύπη; λήθεια μ τ ψεδος; ζω μ τν δη; «Τί μν κα Σοί;», τουτέστιν «τί κοιν χουμε μες μ Σένα, ησο, κα ρχεσαι π νωρς ν μς βασανίσς;». Τί μεγάλη κακία τν δαιμόνων κα πόση κπληξη μς προκαλε τ ρώτημα γι τν βασανισμό; Εδατε πουθεν σες, δελφοί μου, στ σημεριν εαγγελικ νάγνωσμα ν βασανίζ Κύριος τος δαίμονες; Εδατε πουθεν ν τος πιτιμ, ν τος πιτίθεται, ν τος τιμωρε; Κι μως ατο βασανίζονται! Δετε τ μέγεθος τς δαιμονικς πλάνης. Βασανίζονται στ θέα κα μόνον το θεϊκο Του προσώπου! Ταλαιπωρονται κα μόνον στ κουσμα τι κενος εναι κοντά· Το ζητον τν λόγο τς κε παρουσίας Του· διεκδικον τ δίκαιο ο παράνομοι κα πευθύνονται μ αθάδεια στν Δίκαιο Κριτή. Σταθερ πλέον μετανόητοι, γνωρίζοντας τι μέρα το Κυρίου θ εναι φς, καυστικ τν ργων τους κα βασανιστικ τν συνειδήσεών τους, χαίρονται μ τν προσωριν καταδυνάστευση το νθρώπου κα γωνίζονται γι τν χαμ σων περισσοτέρων εναι δυνατόν. Συνεργάζονται γι τ καταστροφικό τους ργο, ν μισον νας τν λλο, κόμη κα τν διο τους τν αυτό. Χωρς λπίδα σωτηρίας ξουδετερώνουν τ ποθέματα λπίδος τν νθρώπων κα τος δηγον στν πνευματικ ατοκτονία μέσα π τ μαρτωλ πάθη κα στν σωματικ ατοκτονία δι τς ατοχειρίας. δύναμοι, πως κούσαμε, ν ξουσιάσουν τ λογα ζα, γίνονται τύραννοι κα ξουσιαστς τς ζως σων συμπεριφέρονται χειρότερα κα π κενα κα παραδίδονται σ λογα πάθη.
Δν χουν μως ξουσία κα οτε μπορον ν πιδράσουν σ νθρώπους πο βρίσκονται νωμένοι μ τν Χριστό, σ σους χουν πνευματικ ζωή, ζον μ μετάνοια κα ξομολόγηση, προσευχ κα νηστεία. Τος καίει μετάνοια, τος ντροπιάζει ξομολόγηση, τος ποστομώνει προσευχή, τος ξασθενε νηστεία τν χριστιανν. Βασανίζονται μ σα μς πελευθερώνουν, βασανίζονται μ ατ πο μς λυτρώνουν π τ βάσανα, γιατί πιθυμον τ ντίθετα π τν φύση μας κα μισον σα εναι σύμφωνα μ ατήν κα τν σωτηρία μας. χουν πύθμενη κακία κα περίγραπτη μαεστρία στν κακουργία κα τν δολιότητα, τόση, στε σχεδν λοι ο νθρωποι ν γνοομε κόμη κα τν λαθραία παρξή τους πίσω π σα φαντάζουν σήμαντες λεπτομέρεις τς πνευματικς μας καταστάσεως. Εναι μφανες σ περιπτώσεις δαιμονισμο, λλ κρύβονται καλ πίσω π να λογισμό, μία φαντασία, μία εκόνα, μία πράξη πο πιθανν ν μν χ ντίκτυπο στν συνάνθρωπο, λλ ν στρέφεται κατ το δίου μας το αυτο, δίχως ν τ καταλαβαίνουμε.
χουμε, γαπητοί μου δελφοί, μία πάλη ναντίον τους, να μεγάλο κα σπουδαο γώνα κατ’ ατν, π τν ποον πρέπει ν ξέλθουμε νικητές, γιατ εναι γώνας τελικς γι τ πρωτάθλημα τς ψυχς μας. Δν δικαιολογεται ττα σ τοτο τν γώνα κα δν πάρχουν περιθώρια πανάληψής του. Σ κάθε νθρωπο συμβαίνει «παξ ποθανεν» κα μετ δικαία κρίση τν πράξεών μας. Γι’ ατ κα πρέπει ν κάνουμε τν πιλογή μας. θ ζομε μ τν Χριστ θ ζομε-λίμονο- μ τν διάβολο.
Μ τν θάνατό του Κύριός μας τν κατήργησε, δηλαδ τν κατέστησε ργό, νενεργό, τουτέστιν νύμπορο ν κατέχ πλέον τν νθρωπο. πιτρέπει στόσο Χριστς γι παιδευτικος λόγους ν κυριεύ διάβολος τν νθρωπο, ταν τελευταος το παραχωρήσ δικαιώματα μέσα π τν μαρτωλ ζωή του. Γι’ ατ ς προσέξουμε, δελφοί μου, γιατί, πως λεγεώνα φώναζε στν Χριστ «Τί μν κα Σοί;», τσι κι μες δν χουμε κα δν πρέπει ν χουμε οδεμία σχέση μ τν διάβολο. ς φροντίζουμε γι τν αώνια ψυχή μας, γι τν σωτηρία μας, μένοντας προσκολλημένοι στ ρμα τς γάπης το γαθο κα πάντοτε γαθοποιοντος Θεο μας. 

π. Στυλιανός Μακρής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...