Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου.



Θεοτόκος Μαρία, πρώτη μεταξ τν γίων, ταν τ πρόσωπο τ «προκατηγγελμένον π τν Προφητν» κα «κλελεγμένον κ πασν τν γενεν», γι ν συνεργήσει στ μυστήριο τς νσαρκώσεως το Θεο Λόγου.
Τ νομα Μαρία, τ ποο δόθηκε στ Θεοτόκο «κατ πρόγνωσιν κα βουλν το Θεο», ρμηνεύεται «Κυρία». γιος Νικόδημος δίνει στ νομα τριπλ ρμηνεία: κυρία, φωτισμ κα θάλασσα, πο δηλώνουν ντιστοίχως τ δύναμη, τ σοφία κα τν γαθότητα τς Θεοτόκου. π τν Πατέρα λαβε τ δύναμη, γι ν κπληρώνει σν Μητέρα στ γ κενο πο κπληρώνει Θες σν Πατέρας στν ορανό. π τν Υἱὸ λαβε τ σοφία σν Μητέρα Του, γι ν μπορε ν συμφιλιώνει τν Θε μ τν νθρωπο. π τ «γιο Πνεμα, τέλος, λαβε τν γαθότητα σν Νύμφη Του, γι ν μεταδίδει τ πνευματικ χαρίσματα σ λα τ κτίσματα.

για ζω τς Θεοτόκου, π ατ τ γέννησή της, εναι συνυφασμένη μ θαυμαστ γεγονότα κα γεμάτη π ξαιρετικς ελογίες. Μόνη ατή, π᾿ λες τς γυνακες, γεννήθηκε ξ παγγελίας, δηλαδ στερα π γγελικ πρόρρηση.
στερα π τρία χρόνια δηγήθηκε κατ θεία νεύση στ «για τν γίων «ς τριετίζουσα δάμαλις», που, κατ τν Δαμασκην ωάννη, «φυτευθεσα κα πιανθεσα τ Πνεύματι σε λαία κατάκαρπος, πάσης ρετς καταγώγιον γέγονεν». κε Θεοτόκος Μαρία παρέμεινε δώδεκα χρόνια κα τρεφόταν περφυσικ μ οράνια τροφή. Τν τοίμαζε τσι Θες γι τ μεγάλο πούργημά της νσαρκου οκονομίας. Τν τοίμαζε γι ν τν ναδείξει «κεχαριτωμένη», ν τν κοσμήσει δηλαδ μ λα τ χαρίσματα το γίου Πνεύματος,
ταν ρθε τ πλήρωμα το χρόνου, γγελος Κυρίου ποστέλλεται πρς τν Παρθένο κα τς εαγγελίζεται τ σύλληψη το Υού του Θεο. κείνη ταπειν κα πάκουα δέχεται τν ψίστη τιμ κα «πλήρης Πνεύματος γίου» ναφωνε: «Μεγαλύνει ψυχή μου τν Κύριον κα γαλλίασε τ πνεμα μου π τ Θε τ σωτρί μου, τι πεβλεψεν π τν ταπείνωσιν τς δούλης ατο». Μ καμία λλη ρετ Θεοτόκος δν ϊλκνσε τόσο τ συγκατάβαση το Θεο, σο μ τν ταπείνωση. Ατς πο ταπεινώθηκε μέχρι θανάτου σταυρικο, πράγματι τέτοια ταπειν μητέρα χρειαζόταν.
πρωτοφανς ατ ταπείνωση, κατ τν γιο Νικόδημο, δν μενε μόνο ριζωμένη στ βάθος τς καρδις της, λλ᾿ π κε νάβλυζε κα πλημμύριζε κα στ πανάμωμο σμα της, στς κινήσεις, στν νδυμασία, στ ργα κα στ λόγια της.
Τν κρα ταπεινοφροσύνη τς Θεοτόκου συναγωνίζεται καθαρότητά της. γιος Γρηγόριος Παλαμς ναφέρει τι Παναγία περέβαλλε κόμη κα τος γγέλους στν καθαρότητα.
Πολλο πίσης π τος Πατέρες συμφωνον τι Θεοτόκος ταν ντελς ξένη πρς τν μαρτία. στίχος το σματος «λη καλ πλησίον μου, κα μμος οκ στν ν σοί», ταιριάζει κα χαρακτηρίζει πόλυτα τν καθαρότητα τς Παρθένου.
Στν Εαγγελισμ Θεοτόκος παλλάσσεται, μ τν πέλευση το γίου Πνεύματος, κι π᾿ ατν τν κοιν ρύπο τς νθρωπότητας, τ προπατορικ μάρτημα. τσι ξιώνεται ν γίνει θεο κατοικητήριο κα ν διακονήσει στ περφυσικ μυστήριο τς νανθρωπήσεως το Θεο Λόγου. Τ μυστήριο ατ συντελεται χωρς ν φθείρει τν καθαρότητα τς Παρθένου, διότι Θεοτόκος συνέλαβε, κυοφορησε κα γέννησε τν Κύριο σπορως κα φθορως. τσι διατηρήθηκε παρθένος πρό, κατ κα μετ τ γέννηση το Κυρίου, κα μεινε ειπάρθενος.
λόκληρη ζω τς Παναγίας ταν μία διαρκς θεία δοξολογία. λλ κα μακαρία κοίμησή της ταν να ντάξιο πισφράγισμα τς ζως της.
Τρες μέρες μετ τν νταφιασμό της π τος γίους ποστόλους «μετέστη πρς τν ζωήν», δηλαδ τ θεοδόχο σμα της μεταφέρθηκε στν ορανό, που εχε προπορευθε γία ψυχή της, κα που τώρα πολαμβάνει τν σχατολογικ φθαρσία τς αωνιότητας.
γιος Μρκος φέσου μελωδε πιγραμματικ τ καταπληκτικ ατ γεγονός: «Νέκρωσιν τς ζως Μήτηρ δέχεται, κα τάφω τεθεσα μετ τρίτην μέραν εκλες ξανίσταται ες αώνας τ Υἱῷ συμβασιλεύουσα κα ατοσα τν τν πταισμάτων μν φεσιν».
χρυσορρήμων γιος, κατάπληκτος π τ μεγαλεο τς Θεοτόκου, προκαλε τν πιστ ν ρευνήσει κα ν βρε παρόμοια θαυμαστ παρξη: Οδν ν βί οον Θεοτόκος Μαρία. Περίελθε, νθρωπε, πσαν τν κτίσιν τ λογισμ κα βλέπε ε σν σον μεζον της γίας Θεοτόκου Παρθένου. Περινόστησον τν γν, περίβλεψον τν θάλασσαν, πολυπραγμόνησον τν έρα, τος ορανος τ διανοί ρεύνησαν, τς όρατους πάσας Δυνάμεις νθυμηθ κα βλέπε στν λλο τοιοτον θαμα ν πάσ τ κτίσει».
Μετ τ θεία μετάσταση Θεοτόκος συμβασιλεύει μ τν Υό της στος ορανούς. π τν τιμητικ ατ θέση συμπαρίσταται δυναμικ στ νθρώπινο γένος. χει τ «δύνασθαι το θέλειν σοτάλαντον», δι δάνεισε τ σάρκα τς «τ παντεχνήμονι Λόγω», ποος γι᾿ ατ τς εναι αωνίως χρεώστης, κατ τν γιο Νικόδημο.
χοντας τέτοια δύναμη Θεοτόκος, «διαπορθμεύει» σ λους τς θεϊκς δωρεές, μεσιτεύει μ τς σωστικς πρεσβεες τς πρ τν νθρώπων κα πηρεάζει τς βουλς το Υού της. θαυματουργική της χάρη, ξεχωριστ κα πι σχυρ π τν λλων γίων, κδηλώνεται στος νθρώπους μ πολλος τρόπους. τσι Παναγία μφανίζεται σν πέρμαχος στρατηγς στος πολέμους, μισθος ατρς στς ρρώστιες, «ταχεία σκέπη κα βοήθεια» σ κάθε νάγκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...