Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Βίος τοῦ Ὁσίου Σάββα του ηγιασμένου.


1. Παιδικ λικία το γίου Σάββα κα ποταγ το κόσμου· σκητικο γνες ες τν Μονν τν Φλαβιανν (439-456)

γιος Σάββας γιασμένος γεννήθη τ τος 439 π εσεβες κα πλουσίους γονες ες τν πόλιν Μουταλάσκην τς Καππαδοκίας. πατήρ του, στρατιωτικς ες τ πάγγελμα, ναγκάσθη ν μεταβ μετ τς συζύγου του Σοφίας, ες τν λεξάνδρειαν δι πηρεσιακος λόγους, ναθέτοντας τν νατροφν το μικρο Σάββα ποος ταν μόλις πέντε τν ες τν συγγεν του ρμία. Μετ π λίγο χρονικ διάστημα, δυσαρεστηθες Σάββας π τν συμπεριφορν τς συζύγου το θείου του κα π τν πακολουθήσασαν διαμάχην μεταξ τν θείων του, ρμίου κα Γρηγορίου, δι τν νατροφήν του κα τν διαχείρισιν τς περιουσίας τν γονέων του, περιφρόνησε τν κόσμο κα ες λικίαν κτ τν νετάγη ες μοναστήριον πο φερε τ νομα Φλαβιαναί. κε πεδόθη ες τν κμάθησιν το ψαλτηρίου κα τν μοναχικν ποχρεώσεων κα φ᾿ τέρου ες τν σκησιν τν θεοειδν ρετν κα διέπρεψεν ες τν γκράτειαν τν σωματικν κακοπάθειαν, τν ταπεινοφροσύνην κα τν πακοήν. νεδείχθη νώτερος λων τν συμμοναστν του, πάνω πό 65 τν ριθμόν. Θέλοντας Θες ν προμηνύσ τν γιότητα ες τν ποία θ φθανε, τν χαρίτωσε μ κράδαντον κα θαυματουργν πίστιν. Κάποτε εσλθεν ες ναμμένον φορνον, φο πλίσθηκε μ τ σημεον το Σταυρο κβαλε, σος κα βλαβς, τ νδύματα τ ποα ρτοποις εχε λησμονήσει.

2. Μετάβαση ες τν Παλαιστίνην, σκηση ες τ κοινόβιον το γίου Θεοκτίστου κα πλησίον το Μεγάλου Εθυμίου

χοντας συμπληρώσει ες τν χρον τν Φλαβιανν δέκα τη γώνων, ζήτησε τν ελογίαν το γουμένου, ν μεταβ ριστικς ες τν γίαν Πόλιν τς ερουσαλήμ, φο πιθυμοσε ν νεβαίν διαρκς π δόξαν ες δόξαν, συχάζοντας ες τν ρημο. γούμενος το παρεχε τν δειαν πειτα π θεϊκν πτασίαν, κα τσι Σάββας, ες λικία δεκαοκτ τν, φθασεν ες τ εροσόλυμα κα φιλοξενήθηκε ες τν Μονν το γίου Πασσαρίωνος, που κα διέμεινε τν χειμνα το τους 456 πρς 457. Παρ τς προτροπάς το ρχιμανδρίτου λπιδίου κα λλων δελφν ν παραμείν μαζί τους, Σάββας εχε διαρκς ες τ μυαλό του ν συναριθμηθ μ τος ναχωρητάς, ο ποοι σκοντο π τν ποπτεία το θαυματουργο Εθυμίου το Μεγάλου, δι᾿ ατ λαβε τν ελογίαν το λπιδίου κα πγε ν συναντήσ τν Μέγαν Εθύμιο.
Εθύμιος ρνήθηκε ν κρατήσ τν Σάββαν ες τν Λαύρα του, ντιθέτως τν στειλε ες τν Μονν το ββ Θεοκτίστου, λέγοντάς του ν φροντίζ τν Σάββα, διότι ατς θ διέπρεπε ες τν μοναστικν ζωήν. Ατ τ κανε Μέγας Εθύμιος, δι ν δώσ τ παράδειγμα στν Σάββα ν μν δέχεται νέους γενείους, ταν θ δρυε τν δικήν του Λαύραν κα θ γινόταν νομοθέτης κα ρχηγς λων τν ναχωρητν π τν Παλαιστίνην. νεαρς Σάββας δέχθη τν δηγίαν το Μεγάλου Εθυμίου ς θέλημα Θεο κα πακούοντας τν ββ Θεόκτιστο νίσχυσε τος προτέρους γνας του μ τν νηστείαν, τν γρυπνίαν, τν ταπεινοφροσύνην κα τν πακον προσθέτοντας τν γάπην κα τήν πιτηδειότηταν ες τς κκλησιαστικάς κολουθίας, τν ποδοτικωτάτην διακονίαν κα ξυπηρέτησιν τν πολοίπων μοναχν, γενικς δηλαδ τελείως ψογην διαγωγήν.
Ες τοιαύτην θαυμαστν πολιτείαν διέμεινε γιος Σάββας δέκα τη, μέχρι τν θάνατον το γίου Θεοκτίστου κα κόμα δύο, μέχρι τν κοίμησιν το διαδόχου του Θεοκτίστου Μάριδος. π τν νέον γούμενον Λογγίνον, γιος ζήτησε ν το πιτρέψ τν συχαστικν ζωήν χοντας Λογγίνος ες τ μυαλ του τν ψηλοτάτη ρετ το Σάββα, χοντας λάβει κα τν γνώμην το Μεγάλου Εθυμίου, το τν πέτρεψε. π τότε κα δι πέντε τη γιος Σάββας διέμενε τς πέντε μέρας τς βδομάδος νστις ες να σπήλαιον νότια τς Μονς, ες τ ποο προσευχόταν κα ργαζόταν κα μόνον τ Σάββατα κα τς Κυριακς πέστρεφε στν Μονήν, γι ν μεταφέρ τ ργόχειρά του κα ν λάβ μέρος ες τς κοινάς προσευχάς. Καθ᾿ λην τήν διάρκειαν τς Τεσσαρακοστς, γιος Σάββας διέμενε μ τν Μέγαν Εθύμιον κα τν μακάριον Δομετιανόν, μαθητν κείνου, ες τν πανέρημον το ουβ, μεταξ το Χειμάρρου τν Κέδρων κα τς Νεκρς Θαλάσσης, μ νηστείαν, λιγοποσίαν, προσευχν κα γρυπνίαν. Τν συνήθειαν ατν διετήρησε γιος κα κατά τά μετέπειτα τη. Στς 20 ανουαρίου το 473 μέγας πατρ μν Εθύμιος κοιμήθηκε σιακς ν ερήν.

3. πομόνωσις το γίου Σάββα ες τν ρημον, δρυσις τς ερς Λαύρας κα νάδειξις το γίου ες ρχηγν τν ναχωρητν (473-493)

Τότε γιος Σάββας, κατ τ τριακοστ πέμπτο τος τς λικίας του, δν θέλησε ν πιστρέψ στ Κοινόβιο, λλ κατευθύνθηκε πρς τς νατολικάς ρήμους ουβ κα Κουτυλ, τν δια περίοδον κατ τν ποίαν γιος Γεράσιμος ορδανίτης λαμπε ες τν ρημον το ορδάνου. Ες τς ρήμους ατς συνεδέθη πνευματικς μ τν γιο Θεοδόσιον τν Κοινοβιάρχην μέσ το μοναχο νθου, που διέμεινεν γιος Σάββας τέσσερα τη. Τότε κέρδισε τν κατ τν δαιμόνων κα τν θηρίων πλήρην φοβίαν, λλ κα τν σεβασμν τν βαρβάρων, χάριν ες τν πίστιν ες τν Θεν κα τν ρετήν του. Μετ π ατ προσετάχθη π γγελον πάνω ες τ ρος τς Εδοκίας, μετώκησε ες τν νατολικ πλευρ το χειμάρρου τν Κέδρων, ες τ σπήλαιον τ ποον ως σήμερα δείκνυται ς τ σπήλαιον το γίου Σάββα, ναντι τς Λαύρας. Πέντε χρόνια μετ ρχισαν ν συναθρίζονται κοντά του ρημίται κα ναχωρηταί, ως βδομήκοντα τν ριθμν, νδρες οράνιοι κα χαριτοφόροι, ο ποοι πετέλεσαν κα τν πρώτην συνοδείαν τς Λαύρας τ τος 483. Μετ τν πρώτην ργάνωσιν τς Λαύρας κα τν νάβλυσιν γιάσματος θαυματουργικς μετ π προσευχν το γίου, γιος Σάββας εδε ες τν δυτικν χθην, πέναντι το σπηλαίου του, ν ψώνεται ες τν ορανν στύλος πύρινος. φο ρεύνησε τν τόπον το θαύματος τν πομένη μέρα, βρκε τ Θεόκτιστο σπήλαιον, τ ποο εχε κατάλληλην μορφν γι ν γίν ναός. Ατν κατέστησε κέντρο τς Λαύρας γιος Σάββας, ργανώνοντας κα τς πολοίπους πηρεσίας. συνοδεία του φτανε τότε τος κατν πεντήκοντα μοναχούς.
Θ ταν μως δύνατο ν μν νταθον ο πειρασμο κα τ σκάνδαλα το διαβόλου, ναντίον νς τόσου θεικο σχεδίου. γιος Σάββας πέστη τν περιφρόνησιν κα τν συκοφαντίαν κ μέρους τν δικν του μοναχν, ο ποοι ζήτησαν π τν Πατριάρχη Σαλλούστιον τν ντικατάστασίν του ες τν γουμενία. Πατριάρχης Σαλλούστιος ντ ατο γνωρίζοντας τν γιότητα το Σάββα, τν χειροτόνησε πρεσβύτερον, κα νακαίνισε τν Θεόκτιστη κκλησία τήν δωδεκάτην Δεκεμβρίου το 491.
π γς οράνια πολιτεία το γίου Σάββα συνεχιζόταν: προσέλευση μοναχν, κα διαιτέρως ρμενίων, αξανόταν πως πίσης τ θαύματα κα σκησις το γίου, ποος κατ τν Μεγάλη Τεσσαρακοστν ζοσε περάνθρωπα ες τν πανέρημον ζωήν. Ες τν Λαύρα προσλθε σιώτατος ωάννης, πίσκοπος Κολωνίας, ς πλς μοναχός, ποος ργότερα κατέστη περιβόητος δι τν ρετήν του. Τ 492 γιος Σάββας λθε στ φρούριο το Καστελλίου, ες τν ρημο βορειοανατολικ τς Λαύρας καί, φο ξεδίωξε τος δαίμονας ο ποοι πρχαν κε, οκοδόμησε κοινόβιον κα τοποθέτησε μοναστικν δελφότητα. Μετ π λίγον καιρν Πατριάρχης Σαλλούσιος νέδειξε τν μν Σάββα ρχοντα κα νομοθέτην λων τν ναχωρητν κα κελλιωτν, πο παγόταν ες τν γία Πόλιν, τν δ Θεοδόσιον τν Κοινοβιάρχην ρχηγν κα ρχιμανδρίτην λων τν κοινοβίων. Δι ατ γιος Σάββας λεγε χαριέντως πρς τν γιον Θεοδόσιον τι διος ταν «γούμενος γουμένων», ν Θεοδόσιος «γούμενος παιδίων», δηλαδ ρχαρίων.

4. Οκοδόμησις το Ναο το Εαγγελισμο τς Θεοτόκου. ποχώρησις το γίου π τν Λαύρα (494-508)

Τ τος 494 ρχισαν κα α ργασίαι νοικοδομήσεως τς Μεγάλης κκλησίας τς Θεοτόκου, τς ποίας γιναν ρκετ τη ργότερα, τν 1η ουλίου το 501, διότι Θεόκτιστος Νας κα μικρς εκτήριος οκος δν παρκοσαν δι τς λατρευτικς νάγκας τς Λαύρας.
στόσο ο μαθηταί, ο ποοι πρό λίγων τν εχαν κατηγορήσει τν γιο, στασίασαν κα πάλιν ες τέτοιον βαθμόν στε ν ναγκασθ γιος Σάββας, κα ν μν τος νοχλήσ περισσότερον, ν ποχωρήσ π τν Λαύραν. πουσία του διήρκεσε πέντε τη (503-508), κατ τ ποα συνέστησε δύο νέα κοινόβια ες τ Γάδαρα κα ες τν Νικόπολιν, ες τόπους που προσήρχοντο πρς ατόν πιστοί, δι ν μονάσουν κοντά του. Τελικς ποκατάστασίς του ες τν θέσιν το γουμένου εχε σν ποτέλεσμα τν φυγν τν στασιαστν π τν Μεγίστην κα τν γκαταβίωσίν των ες τν Νέαν Λαύραν· κα μως νεξίκακος γιος κα κε τος βοήθησε ν κτίσουν κα νά διοργανώσουν τν Λαύρα των γκαθιστώντας ες ατος γούμενον τόν γιώτατον ωάννη.

5. δρυση νέων Μονν, πρώτη μετάβασις ες τν Κωνσταντινούπολιν κα γών του κατ το Μονοφυσιτισμο (509-516)

Τ πόμενα τη γιος πεδόθη ες τν καλλιέργεια τν πνευματικν του τέκνων. Συνέστησε μέχρι τν στιγμν το θανάτου του λλας δύο Λαύρας, ατν το πταστόμου (512) κα ατ το ερεμίου (531) λλ κα λλα δύο κοινόβια, τ το Σπηλαίου (509) κα τ το Σχολαρίου (512). Τν τελευταίαν εκοσαετία τς ζως του λάμπρυναν κα λλαι θαυμασταί πράξεις α ποαι εχαν τεράστια σημασία δι τν κκλησιαστικν κα τν παγκόσμιαν στορίαν. π τν πίεσιν τν μεθοδεύσεων το μονοφυσίτου ατοκράτορα ναστασίου (491-518) κα τν πρωτοστατν το Μονοφυσιτισμο «κεφάλων» Σευήρου, Φιλοξένου κα Σωτηρίχου α ρθόδοξοι κκλησίαι τς νατολς περιήρχοντο σταδιακς ες τ χέρια μονοφυσιτν πισκόπων. γιος Σάββας μετ π παρακίνησιν το ρθοδόξου Πατριάρχου εροσολύμων λία (494-516) μετέβη ες τν Κωνσταντινούπολιν τ 512 που κατόρθωσε μ τν φήμην κα τν γιότητά του ν πείσ τν ατοκράτορα ν ναστείλ τν ξορία το λία. ταν τ πόμενο τος κτόπισις το ρθοδόξου Πατριάρχου τέθη π το ατοκράτορος ες φαρμογή, γιος Σάββας συγκέντρωσε ες τ εροσόλυμα λους τούς μοναχούς τς ρήμου, δι ν προφυλάξ τν λία, κα ναθεμάτισε τος αρετικος πεσταλμένους το ατοκράτορος. Παρόμοια κινητοποίησιν φήρμοσε τρία τη ργότερα, τ 516, δι ν στηρίξ ες τν ρθοδοξίαν τν νέον Πατριάρχην εροσολύμων, ωάννην τν Γ (516-524) βοηθούμενος π τν γιον Θεοδόσιον τν Κοινοβιάρχην. κινητοποίησις ατ διεφύλαξε τν κκλησίαν τν εροσολύμων ες τν ρθν πίστιν, τν στίγμην κατ τν ποίαν α κκλησίαι Κωνσταντινουπόλεως, λεξανδρείας κα ντιοχείας εχον περιέλθει ες μονοφυσίτας Πατριάρχας. στερα π λίγο ρθοδοξία ποκατεστάθη πλήρως.

6. Συνέχισις τς oσιακς ζως το γίου Σάββα, Συνάντησις μ τν ουστινιανν ες τν Κωνσταντινούπολιν, Κοίμησις το γίου (516-532)

δευτέρα μετάβασις το γίου Σάββα ες τν βασιλεύουσα λαβε χώρα περίπου εκοσι τη μετ τν πρώτην τ 530, ταν γιος το νενήκοντα τν. γιος πέτυχε κε τν παλλαγν τς Παλαιστίνης π τ σκληρ μέτρα, τ ποα ατοκράτωρ ουστινιανς θελε ν πιβάλ, συνεπεί τν ταραχν, τς ποίας εχε προκαλέσει ξέγερσις Σαμαρειτν κα ουδαίων (529). γιος παρότρυνε κόμη τν εσεβ βασιλέα, ποος εχε ντιληφθε διος μ πτασία τν γιότητα το Σάββα, ν προβ ες τν δίωξιν τν αρέσεων το ρείου, Νεστορίου κα ριγένους κα ες τ κοινωφελ ργα ες τν Παλαιστίνη, ναντι τν ποίων θ πεκόμιζε πέκτασιν τς ατοκρατορίας ες τν φρικν κα ταλίαν. Πράγματι ελογία κα προφητεία ατ το γίου Σάββα ξεπληρώθη. Α νίκαι τν στρατηγν Βελισσαρίου κα Ναρσ φεραν κα πάλιν τ δυτικ τμήματα τς Ατοκρατορίας π το ατοκράτορος τς Πόλεως. Τοιαύτη το προφητικ χάρις το γίου Σάββα. Πόσα κ τν θαυμάτων το γίου μπορε κάποιος ν διηγηθ κα ποιν ν θαυμάσ πρτον!

χάρις του φτασε κα ως του ν λύσ μ τν προσευχν του πενταετ νομβρία στ εροσόλυμα, τν ποία εχε προκαλέσει δικος κτόπισις το Πατριάρχου λιο κα ξ ατίας ατο ργ Θεο τ τος 520. μως πιστροφή του πό τν Βασιλεύουσα σήμαινε κα τν ρχν το τέλους τς πιγείου πολιτείας του. σιος Σάββας γιασμένος ναπαύθηκε κ τν κόπων του τήν 5ην Δεκεμβρίου το 532 μ.Χ. 

Εχε ζήσει ες τ Κοινόβιον τν Φλαβιανν δέκα τη, ως το 18ου τους τς λικίας του, δεκαεπτ τη ες τ κοινόβιο το γίου Θεοκτίστου ες τν Παλαιστίνη κα πεντήκοντα ννέα τη ες τν ρημον κα στν Μεγίστην Λαύραν. 

Τ τος 547 τ τίμιον λείψανόν του ερέθη ντς το μνήματος, σον κα διάλυτον, μεταφέρθηκε δ ες τν Κωνσταντινούπολιν πολλος αἰῶνας ργότερα κα π κε π τος Σταυροφόρους ες τν Βενετία τ 1204. 

Τ 1965 πιστράφηκε ριστικς ες τ Μεγίστη Λαύρα. πρωτοφανς πήχησις τς ζως του στος πιστος εχε ς ποτέλεσμα τν συγγραφν το Βίου του π τν Κύριλλο τν Σκυθοπολίτη τ τος 557. φ᾿ σον κατ τος ψευδες λόγους το Κυρίου μν ησο Χριστο τ ποιν τν νθρώπων γνωρίζεται π τος καρπος τν κόπων τους.  

περαιτέρω πορεία τς ερς κα Μεγίστης Λαύρας το σίου Σάββα ποτελε καρπν τς θεϊκς ρετς το γίου κα πόδειξις τς δόξης κα παρρησίας τς ποίας βρκε πλησίον το Θεο, δι τν ποίων σώζει μέχρι σήμερα τ κυριώτερον μοναστικν καθίδρυμα τς ρήμου τς ουδαίας. ληθιν προκαλον τν θαυμασμν τ πειράριθμα θαύματα το σίου λλ κα πήχησις τς μοναστικς ζως τς Λαύρας του, ποία ποτέλεσε πρότυπο κα καθοριστικ παράγοντα ες τν διαμόρφωσιν τς μοναστικς ζως κα τς λατρευτικς τάξεως τς κκλησίας ν τν Οκουμένη, κτς τν ποίων προσέφερε πλθος γίων νδρν γνωστν κα γνώστων, νάμεσα ες τος ποίους διαλάμπει διαιτέρως μέγιστος Θεολόγος το 8ου αἰῶνα γιος ωάννης Δαμασκηνός.  

τιμ το γίου Σάββα διαδόθηκε τάχιστα π τν Ρώμη ως κα τν Γεωργίαν το Καυκάσου. Ο διάδοχοί του ες τν γουμενία νέδειξαν τν Λαύραν προπύργιον τς ρθοδοξίας ες τν Παλαιστίνη κατ το ριγενισμο, Μονοθελητισμο, Εκονομαχίας κα Παπισμο μ πανορθόδοξον μβέλειαν. Μετ τος μέσους χρόνους Λαύρα νεδείχθη παιδευτήριον τς γιοταφιτικς δελφότητας, τ μέλη τς ποίας παιρναν π τν Λαύραν προπαίδειαν τς μοναχικς πολιτείας κα περα τν κκλησιαστικν πραγμάτων. λα ατ φείλονται ες τν πρεσβείαν κα τ παράδειγμα το γίου Σάββα: «Λαμπρ το πεφωτισμένου πατρς μν Σάββα τ θεα χαρίσματα· μν γρ πολιτεία νδοξος, δ βίος νάρετος κα πίστις ρθόδοξος. Κα τοτο μν κ μέρους δη δι τν ερημένων πεδείχθη».


Πηγή: jerusalem-patriarchate.info

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...