Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης:περί Προσευχής, Περιέργειας και Αργολογίας



* νοερ προσευχ πρέπει ν γίνεται ν πάσαν στιγμή. Δν χει σημασία ν εναι ντατικ δύνατη. Στ δρόμο, στ ατοκίνητο πο ξέρει καθένας τί κάνεις, ν εσαι προσηλωμένος στ Θεό; Νος, στόμα, καρδι κύκλο νοερ προσευχή. Χάνεται λογισμός. πομονώνεται, ξαφανίζεται.
* Η προσευχ ν γίνεται. στω κα τυπική, πού σου ψιθυρίζει διάβολος τι εναι ξηρ κα τυπική.
* «Εσελθε ες τ ταμιεον σου, ταν προσεύχη, καί… ποδώσει σο ν τ φανερ». (Μάτθ. 6, 6). Ν κλείσουμε χι μόνο τν πόρτα το δωματίου μας, ταν θέλουμε ν προσευχηθομε, λλ ν κλείσουμε κα τ ατιά μας κα τ σκέψη κα λες τς ασθήσεις το αυτο μας.Ν τ ξεχάσουμε λα, ν εναι νεκρ τ στιγμ κείνη κα μόνο μ τ Θεν τν πειρο, τν να, τν Πολυέλεο, τν Πολυεύσπλαγχνο Θε ν μιλομε. κείνη τ στιγμ ν ζομε μόνο τν Θεό. Κατ τ σμα ν μ ζομε. Ατ ζητ, ταν λέει «κλείσας τν θύραν σου»“ τ θύρα τν ασθήσεών μας ννοε.

Ν προσευχώμεθα, ν προσευχώμεθα, ν προσευχώμεθα. Στν ργασία μας, στ δρόμο, στ ατοκίνητο, παντο. Τ πρωί, ταν ξυπνήσουμε, πρτα προσευχή, πάντα προσευχή. Τν εχ ν λέμε πολλς φορές, στ δρόμο, στ σχολεο, στν ργασία μας. Κύριε ησο Χριστέ, λέησον μέ, τν μαρτωλόν. Τότε νιώθουμε τν αυτ μς γεμάτο κα Θες δίνει πλούσια τ Χάρη Του…
* Η Χάρις το Θεο « τ σθεν θεραπεύουσα»
ταν μες γωνιζόμαστε γι γν κα καθαρ ζωή, μ προσευχή, ξομολόγηση, θεία Κοινωνία, τότε δίνει πλούσια τ Χάρη Του, πο ρδεύει τν ψυχή, πως τ νερ ζωογονε τ πάντα. δύναμος νθρωπος πο πέφτει, τρεκλίζει, σο κι ν τν πολιορκε μαρτία, ν γωνίζεται. Ν μν τ βάζει κάτω. Ν λέει: Θες εναι κοντά μου, μαζί μου. δεν θ μ’ φήσει…
* «Πνεμα… περιέργειας κα ργολογίας μ μο δς»
Βάλαμε ποτ κανένα βράδυ τν αυτό μας, δελφοί μου, στ σκαμν ν τν ξετάσουμε γι’ ατ τ δύο;
Περιέργεια: Προσπαθομε ν δομε, ν’ κούσουμε τί κάνει , πς κινεται β, κ.λπ. Κα στερα π’ ατ σχηματίζονται στ μυαλ μς τόσες σχημες εκόνες, πο δν μπορομε ν προσευχηθομε.
ργολογία: «Πν ρμα ργν ἐὰν λαλήσωσιν ο νθρωποι, ποδώσουσι λόγον ν μέρα κρίσεως» (Μάτθ. 12, 36). ργολογία συνορεύει μ τν κατάκριση, μ τ συκοφαντία. Λέμε – λέμε, ραδιάζουμε, ψάχνουμε ν βρομε τ κουσούρι το καθενς κα εμαστε τοιμοι ν ξαπολύσουμε φαρμακερές, καυτές, δαγκωτς κουβέντες ναντίον του.
π κάθε γωνι τς γς τόσες σχημες ναθυμιάσεις νεβαίνουν στ θρόνο Του… Κι μως Θες γαπάει, νέχεται, μακροθυμε. Μ τν πόνο, μ τ δοκιμασία πισκέπτεται τος νθρώπους, κα σοι χουν καλ διάθεση μολογον τ σφάλματά τους νώπιόν του Πνευματικο, χύνουν δάκρυα, γίνονται λλοι νθρωποι. αυτοί, πού, ν τος γνωρίζαμε λίγα χρόνια πρίν, θ τος βομβαρδίζαμε μ τ λόγιά μας.
* Στα Μοναστήρια αφιερώνουν τη μία ημέρα για τους ρρώστους, την άλλη γι τ νεολαία, τν λλη για την κατάσταση πο πικρατε σήμερα. Προσεύχονται κα κάνουν κομποσχοίνια… ς αφιερώσουμε κι μες μία μέρα τν βδομάδα, τν Τετάρτη τν Παρασκευή. να μ μιλάμε, λλ ν κάνουμε προσευχ γι τν κατάσταση τη σημερινή. Ν μ μιλάμε καθόλου. μόνο τ ναγκαία, τ παγγελματικ ν λέμε. Ν γονατίσουμε, ν προσευχηθομε, ν κάνουμε κομποσχοίνι. να δετε, θαμα θ γίνει, δελφοί μου…
* Ν σηκώνεται τ πρω πιστός, ν γονατίζει κα ν λέει: «Κύριε φύλαξε μ π τν περιέργεια κα τν ργολογία. Θέλω ν εμαι οκοδομητικός, κα γι τν αυτόν μου κα γι τος λλους. Ν οκοδομομαι κα ν οκοδομ. Μ τν μφάνισή μου, μ τ λόγιά μου, μ τν προβολή μου, μ τ γλώσσα μου ν οκοδομομαι κα ν οκοδομ τος λλους». Πόσο ραο θ ταν! Τί κοινωνία θ εχαμε, τί κκλησία θ εχαμε!
* Οι ερες εναι ταχυδρόμοι το ορανο. μες τί κάνουμε; Όταν ταχυδρόμος φέρνει το γράμμα, βλέπουμε τν ταχυδρόμο ή τ γράμμα; ερέας εναι φωτι πο καίει.
* «ν λη ψυχή σου ελαβο τν Κύριον κα τος ερες ατο θαύμαζε» (Σόφ. Σείρ. ζ’, 29). ποιος δν ελαβεται μ λην τν δύναμιν το εναι το τν Κύριον κα δν εναι ποτεταγμένος στος ερες, δν χει τν χάριν το Θεο κα πομένως εναι μακρι π τν κκλησίαν το Χριστο.


«ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ
το πολυχαρισματούχου Γέροντος
ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ(1910-1995)»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
ΠΗΓΗ:εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...